Rodzina: Amaryllidaceae
Nazwa botaniczna: Amaryllis belladonna

Pochodzenie: Afryka Południowa

Kolor kwiatów: jasnoróżowy

Okres kwitnienia: Sierpień – wrzesień

Średnia wysokość rośliny: 60-90 cm

Głębokość sadzenia do podstawy cebuli: szyjka cebuli tuż nad glebą

Rozstawa: 20 cm

Organ spichrzowy: cebula

Stanowisko: koniecznie w pełnym słońcu (słońce po południu)

Zastosowania: na rabacie od strony południowej (ciepłe obszary)

Wiele cebul amarylisa sprzedawanych jesienią (z botanicznego punktu widzenia) to cebule Hippeastrum (zwartnicy). Obydwie odmiany mają duże cebule, które na grubych pędach wytwarzają kilka kwiatów podobnych do lilii.

Różnice 

• Kwiaty amarylisa są mniejsze; pęd nie jest pusty, jak pędy Hippeastrum (zwartnicy)
• Amarylis pochodzi z Afryki Południowej, natomiast zwartnica pochodzi z Ameryki Południowej
• Kwiaty amarylisa pojawiają się po obumarciu liści.
• Amarylis można uprawiać na zewnątrz, natomiast zwartnica często jest wykorzystywana jako roślina do wnętrz.
• Na wiosnę Amaryllis belladonna wypuszcza liście, które obumierają wczesnym latem. Po około dwóch miesiącach pojawiają się pędy kwiatowe i pąki. Dobrze jest wbić do ziemi patyczki obok pędów, aby chronić kwiaty przed uszkodzeniem przez wiatr. Kwiaty są pachnące. W strefach, w których nie ma ostrych zim, przykoronki można pokryć torfem lub liśćmi, dzięki temu roślina będzie bogaciej kwitnąć w przyszłym roku. Na innych obszarach zaleca się przykrywanie ich mulczem i pozostawienie w ziemi. W bardzo zimnym klimacie, cebule można przechowywać w temperaturze około 13°C, aby zapobiec ich wysychaniu.

Rada: do ziemi, obok pędów, można wbić patyczki, aby wiatr nie łamał kwiatów