Rodzina: Liliaceae
Nazwa zwyczajowa: mieczyk

Pochodzenie: Afryka Południowa

Kolor kwiatów: niemal wszystkie wyobrażalne kolory

Okres kwitnienia: Lipiec – wrzesień

Średnia wysokość rośliny: w zależności od rodzaju, od 50 do 100 cm

Głębokość sadzenia do piętki cebuli: 10 cm

Rozstawa: 12 cm

Organ spichrzowy: bulwocebula

Stanowisko: w pełnym słońcu

Zastosowania: granice i jako kwiat cięty w ogrodzie warzywnym/kwiatów ciętych

Historia

Mieczyk jest jednym z czterech najpopularniejszych kwitnących latem cebul. Używany jest w ogrodach lub jako kwiat cięty w miesiącach letnich. Znane mieczyki są hybrydami i są uprawiane od 1841 roku. Trudno jest zidentyfikować i policzyć oryginalne gatunki, ale niektórzy botanicy są przekonani, że jest ich niemal 300. Mieczyk jest łatwy do hybrydyzacji, więc co roku pojawiają się nowe rośliny, gdy stare tracą na popularności. Po 1940 roku, w Anglii i Holandii, utworzono hybrydy wielu wspólnych odmian wielkokwiatowych. Mieczyki typu motylkowego wprowadzono w 1951 roku, a w ciągu ostatnich dwudziestu lat amerykańskie hybrydy stają się coraz powszechniejsze.

Mieczyki wielkokwiatowe

Jest to najważniejsza grupa, jeśli chodzi o ilość i obfitość dostępnych odmian. W Holandii uprawianych jest kilkaset odmian, w wielu kolorach i kombinacjach kolorystycznych. 

Mieczyk 

Ta grupa zawiera odmiany, które nie są tak duże, jak mieczyki wielkokwiatowe. Ich kwiaty są także nieco mniejsze. Bardzo często kolor kwiatów stanowi duży kontrast do pozostałej części rośliny i zwykle przypomina motyla. Mieczyki motylkowe są odpowiednie do produkcji kwiatów ciętych. 

Mieczyk karłowaty

Te odmiany pochodzą od żółtych Gladiolus primulinus (mieczyka pierwiosnkowego). Tę grupę można rozpoznać po górnym liściu kwiatowym, który przykrywa inne liście kwiatowe, słupek i pręcik, jakby był czapeczką ochronną. Dlatego trudno jest zobaczyć środek kwiatu.

Mieczyk motylkowydrobnokwiatowy

• Gladiolus colvillei 
• Gladiolus nanus 
• Gladiolus tubergenii