Organ spichrzowy: cebula
Botanicy rozróżniają ponad 200 gatunków kosaćców. Niektóre z nich mają bulwy, a inne mają krótkie kłącza i są klasyfikowane jako byliny. Iris germanica (kosaciec bródkowy) i I. sibirica (kosaciec syberyjski) to dwa najbardziej znane gatunki wśród bylin. Gatunki tworzące bulwy są bardzo przydatne do sadzenia w ogrodzie, a Dutch Iris (kosaciec holenderski) jest używany do całorocznej produkcji kwiatów ciętych.
Więcej porad dotyczących sadzenia
Mniejsze gatunki wspaniale zdobią ogrody skalne lub mogą rozjaśnić puste granice już bardzo wcześnie. Gatunki wyglądają pięknie w połączeniu z dowolnymi wcześnie kwitnącymi roślinami cebulkowymi, np. przebiśniegami, śnieżycami, tojadem zimowym, szafranem ancyrensis Golden Bunch, itd. Nadają się też jako rośliny towarzyszące wcześnie kwitnącym bylinom, takim jak Draba sibirica (głodek syberyjski), Pulmonaria (miodunka), Viola odorata (fiołek pachnący), hybrydy Primula Juliae (pierwiosnka gruzińskiego) i Hepatica (przylaszczka). Czasem zdarza się, że miniaturowe kosaćce, ze względu na bardzo wczesne kwitnienie, ulegają uszkodzeniu w czasie późnych mrozów lub przymrozków. Ich uprawa w doniczkach umożliwia przenoszenie ich tymczasowo do bardziej odpowiedniego miejsca: chłodnego, oświetlonego pomieszczenia. Wysokie temperatury są jednak absolutnie nietolerowane.
