Rodzina: Iridaceae
Nazwy zwyczajowe: Mieczyk abisyński i cebulowe

Pochodzenie: Abisynia/Etiopia

Kolor kwiatów: biały

Okres kwitnienia: Lipiec – październik

Średnia wysokość rośliny: 60 – 90 cm

Głębokość zasadzenia do podstawy cebuli: 10 cm

Rozstawa: 15 cm

Organ spichrzowy: bulwocebula

Stanowisko: koniecznie na miejscu słonecznym (słońce popołudniowe)

Zastosowania: granice, pojemniki

Historia

Cebulowe (Acidanthera) lubią nasłonecznione granic. Ta roślina podobna do mieczyka ma mieczowate liście o długości 60 cm i wytwarza około 10 kwiatostanów późnym latem lub jesienią. Kwiatostan ma kształt gwiazdy, a na środku widoczna jest fioletowa plamka. Mają też przyjemny zapach. Podstawa sześciu płatków jest fioletowa i tworzy ciemne „serce”. Cebulowe pochodzą z gór wschodniej Afryki, z wysokości 1200 – 2500 metrów n.p.m. i występują głównie na terenach trawiastych oraz wśród śliskich skał.

Kombinacje

Cebulowe mają tę zaletę, że kwitną później niż inne kwitnące latem cebule. Wymagają dobrze przepuszczalnej gleby i ciepłego stanowiska w ogrodzie. Gdy bulwocebule są przechowywane przy świetle dziennym (w zimie) stają się zielone (co, nawiasem mówiąc, nie ma wpływu na prawidłowy wzrost). Przechowywane w ciemności – pozostają białe.

Wiele bylin tworzy ładną kompozycję z cebulowymi na granicach. Warto wspomnieć o niebieskich odmianach uprawnych hybryd Aster dumosus (aster krzaczasty), Aster novii-belgii (aster nowobelgijski) i Aster amellus (aster gawędka). Inne odpowiednie rośliny to późno kwitnące niebieskie gatunki Aconitum (tojadu), Salvia nemorosa (szałwii omszonej), Acanthus mollis (akantu miękkiego) i niebieska odmiana Tradescantia (trzykrotek).

Czasami cebulowe sadzone są w doniczkach. W tym zastosowaniu można je łączyć z niebieskimi lobeliami, Scaevola aemula (scewola) i szaroliściastymi kocankami włochatymi. Doniczka powinna stać w dobrze osłoniętym miejscu.