Rodzina: Iridaceae
Nazwa zwyczajowa: szafran złoty i szafran botaniczny
Kolor kwiatów: żółty, biały, fioletowy, niebieski
Okres kwitnienia: Luty – marzec
Średnia wysokość rośliny: 10 cm
Głębokość sadzenia do piętki cebuli: 12,5 cm
Rozstawa: 2,5 cm
Organ spichrzowy: bulwocebula
Stanowisko: w pełnym słońcu do częściowego cienia
Zastosowanie: granice, ogródki skalne, na trawnikach, pod krzewami i drzewami i do pędzenia w cieplarniach
Ten szafran, rosnący dziko w takich miejscach jak Grecja, ma mniejsze bulwocebule i wytwarza również mniejsze kwiaty. Jednak jest ich więcej niż w przypadku znanych „szafranów holenderskich”. Wiele odmian uprawnych ma dwubarwne płatki i charakterystyczne żółte środki. Dostępna jest szeroka oferta tego gatunku.
Najważniejsze odmiany
- Ard Schenk: biały
- Cream Beauty: kremowo-żółty
- Blue Bird: delikatne niebieskie zewnątrz, kremowy w środku
- Blue Pearl: jasnoniebieski na zewnątrz, wewnątrz biały
- Dorothy: jasnożółty, purpurowe piórka
- E.A. Bowles: złotożółty
- Fuscotinctus: brązowy, fioletowe paski
- Goldilocks: ciemnożółty, fioletowo-brązowy w środku
- Gypsy Girl: ciemnożółty, fioletowe paski
- Ladykiller: niebiesko-fioletowy z białymi żyłkami na zewnątrz, w środku żółty
- Prince Claus: niebieski z białym
- Romance: cytrynowy żółty wewnątrz, niebieskawo-szary na zewnątrz
- Saturnus: złotożółty, brązowo-fioletowe paski z jasnoniebieskimi i ciemniejszymi akcentami
Snowbunting: śnieżno-biały wewnątrz, purpurowo-fioletowe żyłki na zewnątrz, pomarańczowa podstawa